ความหมายของคำว่า ' พิราม ๑ '

ความหมายของคำว่า ' พิราม ๑ '
พิราม ๑ หมายถึง น. การหยุดพัก, การหยุดเสียง, ที่สุด. (ส. วิราม).

พิราม ๒
ว. งาม.
พิราลัย
ก. ตาย (ใช้แก่เจ้าประเทศราช และสมเด็จเจ้าพระยา). (ส. วีร +อาลยว่า ที่อยู่ของนักรบ, สวรรค์).
พิริย, พิริยะ
[พิริยะ] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ.(ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
พิริย, พิริยะ
[พิริยะ] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ.(ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
พิริยพฤนท์
[พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).
พิริยโยธา
น. พลรบผู้กล้าหาญ. (ป. วิริย + โยธา).
พิรี้พิไร
ว. มัวทําโน่นนิดนี่หน่อย, อ้อยอิ่ง, ตะบิดตะบอย, เช่น ทำพิรี้พิไรมัวพิรี้พิไร.